En çok sevdiğim öğrenme biçimlerinden biri seminerler, söyleşiler ve konferanslar. Hem seminer katılımcısıyken, hem de sunum yaparken, paylaşılan deneyimler bana kalıcı bilgiler katıyor. Yine bir kadın derneğinden çağrı aldım seminer vermek için. İletişim ve özgüven konularında konuşacaktık. Benim payıma da özgüven konusu düştü.
Katılanların hiç birini tanımıyordum. İletişim bölümünü sunan arkadaşım, birbirimizi tanıma yollarını açtı sağ olsun. Sunum yapan arkadaşla yeni tanıştık. Telefonla planladık neler anlatacağımızı. Aramızda harika bir uyum oldu. Katkılarımızla sanki önceden prova yapmışçasına birbirimizin işini kolaylaştırdık.
Tahmin edeceğiniz gibi, katılanların hepsi kadındı. Sobanın etrafına dizildik ve başladık konuşmaya. Ama nasıl bir konuşma! Anlatımlarımız bitti, biz sohbeti bırakamıyoruz.
Özgüvenin tanımını yaptıktan sonra özgüvenimizi nasıl arttırabileceğimizi, korkularımızı anlatmaya çalıştım dilimin döndüğünce. Herkesten yeteneklerinden söz etmelerini istedim. Yeteneklerini söyleyenler çoğunluktaydı. Fakat seminerin sonunda, günün değerlendirilmesi sırasında, kadınlardan biri söz aldı ve yeteneklerinin ne olduğunu düşündüğünü, fakat dişe dokunur hiçbir yeteneğinin olmadığını farkettiğini söylemesin mi? Aman tanrım! Çok şaşırdım. Herkesin mutlaka bir yeteneği olurdu. Dahası bu arkadaş o kadar etkili konuşuyordu ki konuşma yeteneğini farketmemesine inanamadım. Hem ses tonu, hem de seçtiği sözcükler çok etkileyiciydi. Gerçekten abartmıyorum.
Ben bu yeteneğini vurgulamaya çalıştım. Sanki yeni bir şey keşfetmiş gibi çok mutlu oldu. Bunu şimdiye kadar nasıl anlamadığının üzerinde durdum. Bakın ne çıktı? Bir toplantıda bu arkadaş kısa bir konuşma yapmış. Katılanlar onun çok güzel konuştuğunu eşinin yanında dillendirmişler. Eşi, “o konuşur,konuşur işte” diyerek durumu önemsizleştirmiş. Tam da burada bir özgüven kırılması olmuş demek ki.
Ona bu yeteneğinin üzerine gitmesini ve sözlerini yazıya dökmeyi denemesini söyledim. Deneyeceğini söyledi ve toplantıdan cebini yeni farkettiği yeteneklerini doldurarak ayrıldı.
Kadınların çoğu yaptıklarıyla önemsizleştiriliyor. Yeteneklerden ve özgüvenli olmaktan kimseye zarar gelmez. Destekleyelim kadınları ki toplumda var olabilsinler.
Şule Sepin
FACEBOOK YORUMLAR